Er zijn nauwelijks geschikte werkplekken voor mensen met een licht verstandelijke beperking. Deze jongeren zijn vaak op zoek naar werk tegen het minimumloon. Maar om daarvan een bestaan op te bouwen, moet je fulltime werken. Dat lukt veel jongeren met een lvb niet omdat ze begeleiding nodig hebben. Dus krijgen ze een aanvullende uitkering. De regels voor deze aanvulling zijn zo streng dat de jongeren veel hulp nodig hebben om dat goed te organiseren. Ze lopen een groot risico op schulden als ze een deel van de uitkering moeten terugbetalen.

Ze zijn dus aangewezen op dagbesteding of werken in de horeca met jongeren met zwaardere beperkingen. Veel jongeren met een licht verstandelijke beperking kunnen zich niet handhaven in deze omgeving. Onderzoeker Josien Arts van de Universiteit van Amsterdam, die veel jongeren en hun jobcoaches interviewde voor het onderzoek, ziet wel een uitweg uit de situatie.

Arts vindt dat de verhouding tussen betaald en onbetaald werk anders moet. Vrijwilligerswerk dat waardevol is, moet betaald worden. Tegelijk hebben werknemers meer tijd nodig voor alles wat je naast je werk nog moet doen, zoals kinderen opvoeden, mantelzorg en schoonmaken. ‘Betaald en onbetaald werk verdelen we zo beter over iedereen’, stelt Josien Arts. Er is nog een groot voordeel: ‘Betaald werk wordt inclusiever en een stuk bereikbaarder voor veel groepen in de samenleving.’